Avrupa

Valensiya tam bir Akdeniz şehri ama uzun yıllar denize mesafeli durmuş bir şehir.

Ben de klasik gezgin rotasını takip ettim ve Murano, Burano ve Torcello’ya gittim.

Samos (Sisam) Adası, Ege Denizi’nde Kuşadası’nın batısında, Türkiye’ye en yakın Yunan Adası…

Gördüğüm en sevimli başkentlerden biri, yalnızca sevimli mi? olduğu gibi korunmuş, keyifli bir kültür ve eğlence şehri. Şehrin sevimliliği,  çok doğal, gürültüsüz, medeni ve cana yakın insanlarından geliyor.

Kaşifler diyarı ve Portekiz’in başkenti Lizbon, Tejo Nehri'nin Atlantik Okyanusu'na döküldüğü noktada, nehrin iki yakasını kaplayacak şekilde ve İstanbul gibi yedi tepe üzerine kurulmuş. Lizbon, kendine özgü karakteri ve atmosferi ile ilk bakışta çok etkiliyor. Bir Avrupa ülkesi ama mimari öğelerde çok fazla Arap etkisi görülüyor.

Napoli’yi gezerken bir yanda eski krallık çağının görkemiyle bir yanda da Akdeniz’in kayıtsız ve mutlu yoksulluğuyla karşılaşıyorsunuz…

Moskova görkemli, mağrur bir şehir. Her köşesinde haşmetli, gotik, klasik bir çok kilise, katedral, saray, heykel, köprü görünmektedir. Geniş ve temiz sokakları, müzeleri, dünyanın en güzel sanat galerisi şeklinde yapılmış metro istasyonları şehrin unutulmazları arasında.

Urbino tam da Montaigne’in “Yol Günlüğü”nde söz ettiği gibi, bir dağın tepesinden aşağıya doğru (eteğine) uzanan, başka hiçbir yere benzemeyen, dar sokakları ile bol inişli çıkışlı bir yer. 

Dünyanın en güzel köyleri ve en çok fotoğrafı çekilen yerleri arasında yer alan Hallstatt, Yukarı Avusturya’da Salzkammergut, yani göller bölgesinde, Hallstattler Gölü kıyısında, sırtını Alplere dayamış bir masal köyü. 

St Petersburg, geniş bulvarları, köprüleri, dingin suları ve çarlık mimarisinin örnekleri, okuduğum yazarların oldukça ayrıntılı tasvirleri ve büyüleyici St Petersburg imgeleri ile gayet tanıdık bir şekilde karşıladı beni.